قلع کاری با غوطه وری داغ یک تکنیک اصلاح سطحی است که برای اعمال پوشش های فلزی روی قطعات کار با فرو بردن آنها در حمام فلزی مذاب استفاده می شود. این فرآیند معمولاً برای جلوگیری از خوردگی زیرلایه ها یا بهبود رسانایی و عملکرد سایشی استفاده می شود [1].

در اینجا چند نکته کلیدی در مورد فرآیند قلع‌کشی داغ وجود دارد:

فرآیند: قلع‌کاری گرم شامل غوطه‌ور شدن قطعه کار در حمامی از قلع مذاب یا آلیاژ قلع است. قطعه کار معمولاً برای اطمینان از چسبندگی مناسب پوشش قلع، از قبل آماده شده است.

ضخامت پوشش: قلع‌کاری داغ می‌تواند پوشش نسبتاً ضخیمی را در مقایسه با سایر روش‌های قلع‌کاری ایجاد کند. ضخامت پوشش بسته به کاربرد و نیازهای خاص می تواند متفاوت باشد.

ویژگی های پوشش: ویژگی های پوشش قلع بسته به فرآیند خاص و پارامترهای مورد استفاده می تواند متفاوت باشد. برخی از ویژگی های رایج عبارتند از:

بدون سبیل قلع: قلع‌بندی داغ می‌تواند به جلوگیری از تشکیل سبیل‌های قلع، که رشته‌های میکروسکوپی هستند که می‌توانند باعث ایجاد شورت الکتریکی در قطعات الکترونیکی شوند، کمک کند.
لحیم کاری خوب: پوشش های قلع که از طریق قلع کاری گرم استفاده می شوند، عموماً لحیم کاری خوبی از خود نشان می دهند و آنها را برای کاربردهای لحیم کاری مناسب می کند.
مقاومت در برابر خوردگی: پوشش قلع یک سد محافظ در برابر خوردگی ایجاد می کند و به افزایش طول عمر قطعه کار کمک می کند.
هدایت الکتریکی: قلع رسانای نسبتا خوبی برای الکتریسیته است، بنابراین پوشش قلع می تواند عملکرد الکتریکی قطعه کار را افزایش دهد.
ظاهر سطح: ظاهر سطح پوشش قلع بسته به فرآیند خاص و پارامترهای مورد استفاده می تواند متفاوت باشد. بسته به نوع پرداخت مورد نظر، می تواند از یک سطح رگه دار مات تا سطح بازتابنده آینه مانند باشد.

مقایسه با آبکاری: قلع‌کشی گرم جایگزین آبکاری قلع است. در حالی که قلع کاری گرم پوشش ضخیم تری ارائه می دهد و می تواند مقرون به صرفه تر باشد، آبکاری الکتریکی کنترل بهتری بر ضخامت پوشش فراهم می کند و می تواند پوشش یکنواخت تری ارائه دهد [3].