Thermisch vertinnen is een techniek voor oppervlaktemodificatie die wordt gebruikt om metalen coatings op werkstukken aan te brengen door ze in een gesmolten metaalbad te dompelen. Dit proces wordt vaak gebruikt om corrosie van substraten te voorkomen of de geleidbaarheid en slijtvastheid te verbeteren.

Het thermisch vertinnen proces bestaat uit verschillende stappen:

Oppervlaktevoorbereiding: Het werkstuk wordt grondig gereinigd om eventuele vuil-, vet- of oxidelagen te verwijderen. Deze stap zorgt voor een goede hechting van de tincoating op de ondergrond.

Fluxen: Het gereinigde werkstuk wordt vervolgens ondergedompeld in een fluxbad. Het vloeimiddel helpt eventuele resterende oxiden te verwijderen en bevordert de bevochtiging van het gesmolten tin op het oppervlak van het werkstuk.

Dompelen: Na het vloeien wordt het werkstuk in een bad met gesmolten tin gedompeld. De temperatuur van het tinbad wordt doorgaans tussen 230°C en 300°C (446°F en 572°F) gehouden. Het werkstuk wordt gedurende een bepaalde tijd in het bad gehouden, zodat het tin zich aan het oppervlak kan hechten.

Verwijdering van overtollig tin: Zodra het werkstuk uit het tinbad is verwijderd, wordt overtollig tin verwijderd door het werkstuk af te vegen of te schudden. Deze stap zorgt voor een uniforme en gecontroleerde dikte van de tincoating.

Afkoelen en stollen: het werkstuk mag afkoelen en de tincoating stolt en vormt een beschermende laag op het oppervlak.

Het is belangrijk op te merken dat thermisch vertinnen anders is dan galvaniseren met tin. Bij thermisch vertinnen wordt het werkstuk direct ondergedompeld in een gesmolten tinbad, terwijl bij tingalvaniseren het aanbrengen van een laag tin op het werkstuk plaatsvindt met behulp van een elektrochemisch proces [3].